Lu
cantu di l'aceddi m'arruvigghia
appena la matina spunta l'alba:
canta lu rusignolu e lu riiddu,
lu passuru, lu merlu, lu cardiddu.
Cu
dd'allegru, custanti ciuciulìusi cercunu e si trovunu l'aceddi:
scutannu lu richiamu di Cupìdu
svulazzunu pi farisi lu nidu.
Lu
suli pigghiu supra nu bisòlu
e sentu n-atru allegru vuciari,
li figghiuleddi su' di primu volu,
ciddìunu, jucannu senza dolu.
Chi
tinirizza fannu a taliarli:
su' comu buttuneddi a lu sbucciari!
Quasi-quasi vulissuri vulari,
spirannu l'acidduzzi d'imitare.
Oramai
aspettu la matina
lu fistusu cantari di struneddi
pi putiri scurdari lu lamentu
ch'ogni notti da pìula iò sentu.
E
quannu, tra li çiuri e li farfalli,
li picciutteddi vidu ciddìari
d'incantu mi ritrovu nto passatu,
luntanu di stu vèspiru pinàtu!
|